Vandaag moesten we de uitwedstrijd tegen Zeelandia in Middelburg aanvangen, de laatste wedstrijd alweer vóór de herfstvakantie. De weg achter de tunnel was nu helemaal open, dus konden we voor de verandering in 1 keer doorrijden. Met 13 meiden gingen we de strijd aan tegen een tegenstander die vorig seizoen met ons kampte om de titel in de MO15-competitie. Het eindresultaat staat bij de meeste meiden nog wel in het geheugen gegrift, we moesten dus rekening houden met flinke tegenstand. Al vrij snel na de eerste aftrap zou blijken dat de spits van Zeelandia een taaie tante was die moeilijk te stoppen zou zijn en dit was vandaag dan ook een ware plaag voor onze verdediging. Hoewel wij beter begonnen aan de wedstrijd speelde Zeelandia geregeld op de counter en gooide er op zulke momenten gevaarlijke tegenstoten uit, die na slechts 8 minuten spelen resulteerden in een corner. Op dat moment hadden we de grootste moeite om de bal uit onze 16 te krijgen en de dames van Zeelandia profiteerden optimaal….. 1-0 achter!. Gevalletje “jammer, maar helaas”

Maar we gaven ons niet gewonnen en trokken opnieuw ten strijde. Sophie de Hullu, gestart op de rechtshalf,  gaf voor en een verdediger van Zeelandia sloeg de bal weg uit het 16 meter gebied, maar de scheids wilde (of kon) dit helaas niet zien. Gelukkig was Esli direct attent, veroverde de bal en schoot vervolgens hard binnen in de rechterhoek.  1-1! Voor ons voelde dit als een sterk staaltje gerechtigheid.  

We bleven op de aanval spelen, maar de counters waren levensgevaarlijk, waardoor we gedwongen werden om Kim erbij te zetten in de verdediging. Verdedigend kregen we nu iets meer lucht, ook al was het soms met wat kunst en vliegwerk. Tijdens de echt gevaarlijke momenten stond onze goalie Indy steeds op de juiste plek waardoor we tijdens de spannende momenten toch in de wedstrijd konden blijven. Dit zou ook zeker gelden voor de 2^e helft. Tijdens het verdere verloop kwamen de Axel-girls  iets beter in hun spel en zij begonnen er spontaan een Barcelona-actie uit te gooien…. 7x achter elkaar werd de bal goed overgespeeld, vervolgens naar rechtsbuiten verplaatst van waaruit  Loïs goed voorgaf en Emma mooi afwerkte. 1-2!. Dit was ook gelijk de ruststand.

De 2^e helft had Zeelandia wel iets meer de overhand, maar zij werden hierin toch ook af en toe gesteund door de scheids die nu bij vlagen toch wat vaker in het voordeel van onze tegenstander besliste. Dat is iets wat we normaal gesproken bij Zeelandia niet gewend zijn. Zo geschiedde het dat een kwartier na rust een zuiver doelpunt werd afgekeurd nadat Veerle, Sophie Buyck in de loop aanspeelde. Sophie kwam hierbij vanachter haar tegenstander, was zichtbaar sneller met de bal, en wist uiteindelijk te scoren. Helaas werd deze goal afgekeurd vanwege vermeend buitenspel  hoewel iedereen kon zien dat dit niet terecht was. Helaas werd het een kwestie van accepteren en weer doorgaan. De dames van Zeelandia bleven na dit moment in een goede afloop geloven en gingen daarin heel ver, volgens ons soms wel iets te ver. Er werden op alle linies pittige duels uitgevochten waarbij de enkels het soms flink te verduren hadden en ook de verdediging werd geregeld tot het uiterste getest waarbij we soms ook het geluk toch een beetje aan onze zijde hadden.  De bal zou nog een paar keer rakelings onze goal missen maar we konden stand houden op karakter en vechtlust. Uiteindelijk hebben we de overwinning toch weer over de streep getrokken als team waardoor we allemaal met een goed gevoel huiswaarts konden gaan.

Mede door wat afgelastingen komen we nu zelfs op de 2^e plaats terecht, maar de competitie is nog lang natuurlijk en er kan nog van alles gebeuren de komende weken.