Op wederom een prachtige zaterdagmiddag mochten we dit keer afreizen naar het pittoreske Yerseke. De temperatuur, de zilte zeelucht en je verstaat er geen mens. We zaten meteen in de vakantiesferen.
Die vakantiesferen werden meteen de grond in geboord door de volgende ontwikkeling, dit is hoe onze voetbalmiddag begon:
In de kleedkamer: 'Goedemiddag heren, mijn naam is mijnheer Praat en ik ben vandaag jullie scheidsrechter. Ik ben een officiële KNVB scheidsrechter en met mij valt dus niet te sollen. Alle beslissingen die ik neem worden niet meer teruggedraaid ook al ben je het daar niet mee eens. Alles wat je zegt wordt alleen maar tegen je gebruikt dus je houdt beter je mond.'
Joost vraagt aan de scheids: 'Waar is je tenue?' ....daar gaan we al, dit wordt een moeilijke middag.
Voor de aftrap worden uiteraard alle pasjes gecontroleerd. Die test doorstaan we gelukkig!
In de eerste 10 minuten van de wedstrijd gebeurd nog niet veel. Het meest memorabele moment is dat Papa To zich laat wisselen om zijn schoenzool vast te tapen. In de twee minuten die daar op volgen wordt er eerst door ons, via Sander de Pooter, 0-1 gemaakt. Vervolgens valt ook direct de 1-1 aan de andere kant.
Bij terugkomst stapt Papa To in totale verwarring het veld weer in voor Jens die ook z'n schoen gaat tapen. Niet lang daarna valt ook de 2-1 voor Yerseke. Er gebeurd in eens erg veel en dat is voor sommigen van ons niet te behappen.
Yerseke blijft aandringen en is veel feller in de duels. Dit resulteert vlak voor rust in de 3-1. Een klap zo net voor rust.
In de rust wordt er het een en ander gewisseld waardoor we de 2e helft veel beter staan. Ineens zijn wij het die het balletje rond laten gaan en kansen creëren. Het is Joost die tot twee maal toe het net weet te vinden waardoor we al snel op 3-3 komen in de tweede helft. Zit er dan toch resultaat in?
Twee minuten later weten we dat het niet onze middag zal worden. Yerseke scoort twee keer erg simpel en komt op 5-3. Veel te makkelijk weggegeven.
Uiteindelijk mag Joost nog wel de 5-4 maken waarna het nog even spannend is. Helaas laat de scheids op dat moment ook tot twee keer toe doorspelen terwijl er duidelijk gevlagd is voor buitenspel. Blijkbaar werken ze bij de KNVB niet met vlaggers. Er zat dus niets anders op dan de vlag neerleggen en op het bankje gaan zitten.
We zouden nog wel graag even de cheerleaders van de eerste helft willen bedanken. We zullen die witte behaarde billen nooit meer van ons netvlies af krijgen! Maar wát een sfeer!
Met deze teleurstellende uitslag mogen wij het thuis weer uit gaan leggen. Hopelijk in de laatste wedstrijden van het seizoen nog wat hoogtepunten!
Tot de volgende!
