Na een winterstop vol looptrainingen, krachttraining en conditietraining zijn we vanavond met een oefenwedstrijd begonnen aan de tweede helft van het seizoen.

Met FC Axel 3 op de affiche beloofde het een mooie pot te worden. Het was de ouden tegen de jongen, inzicht tegen conditie, bier tegen fristi, met je kind naar de kinderboerderij tegen een potje Fifa in je pyjama, alleen met kerst tegen drie keer in de week...

Voor de wedstrijd zat de sfeer er al goed in. Er waren een paar oudgedienden van stal gehaald om het keurkorps aan te vullen. De kuiten werden nog even ingevet tegen de kou en de match kon beginnen.

Met Patrick Dankaart als leidsman begonnen we aan de eerste helft. Er ontstond wat verwarring omdat er iemand in z’n eentje aftrapte, zo lang was het al geleden dat de oudgedienden hadden gevoetbald.
Ondanks dat waren ze hun streken nog niet verleerd. Voorin stonden we als een huis.
Het ene doelpunt na het andere vloog in de touwen, helaas wel aan beide kanten.

Een paar keer rook het doelpunt van Axel 3 naar buitenspel. Het leek wel of de grensrechter een beetje afwezig was. Ook de scheids was een notoire thuisfluiter, hij gaf Axel al het voordeel. Hij had z’n blauwe bril vergeten af te zetten.

Met een eindstand van 10-6 stonden we nipt aan de verkeerde kant van de score. Wel biedt ons scorend vermogen hoop voor de rest van het seizoen. Volgende week thuis tegen koploper Luctor, dan is het er op of er onder. Als we die verliezen zijn de kansen op een kampioenschap verkeken. Een echte 6-punten wedstrijd.

Maar we zijn weer begonnen!!

Tot de volgende